Bir gün adamın biri ormana ağaç kesmek için gitmiş.Bu adam az gitmiş çok gitmiş ve peşinde bir aslan olduğunu fark etmiş aslanı gördüğünde panik yapım 100 metre ilerideki kuyuya atlamış.İpine sıkı sıkı tutunuyormuş. Üstteki aslanlardan kurtulayım derken altta bir ejderha ağzını açmış bekliyormuş.Başını bir kaldırmış bir beyaz birde siyah fare tutunduğu ipi kemiriyorlarmış.Bu adam aslanlardan kaçarken ejderhaya yem olacakmış meğer.O sırada kuyuda karşısında arıların bir peteği varmış bunun içindede bal varmış.Adam üstte aslanlar altta ejderha ipi kemiren fareler olmasına rağmen elini uzatıp oradaki balı parmağını batırıp yalıyormuş.
Aslında fıkrada dünya malı anlatılıyor.Aslanlar insanın eceli,ip ömrü,fareler gece ve gündüz,ejderha mezar,petekteki bal ise dünya malı.Yani insanlar işte bu kadar dünya malına düşkünlermiş.Ölümün birgün kendisinide bulacağını bile bile yine de daha çok dünya malının olmasını ister insanlar.Ama bu dünyada herşey kalıcıdır yani.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder